ΠΕΔΙΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ
Η Λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να χαρακτηριστεί ως η σημαντικότερη εξέλιξη στη Γενική Χειρουργική στον 20ο αιώνα. Σε αντίθεση με την κλασική ανοιχτή χειρουργική όπου οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται μέσω μεγάλων τομών στην κοιλιακή χώρα, στη λαπαροσκόπηση πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις μέσω πολύ μικρών τομών με τη βοήθεια τηλεσκοπίου και ειδικών χειρουργικών εργαλείων.
Με τον όρο κήλη εννοούμε την προβολή περιεχόμενου της κοιλιάς ( συνηθέστερα έντερο ή επίπλουν ) μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος. Υπάρχουν σημεία στο ανθρώπινο σώμα τα οποία είναι πιο επιρρεπή στις πιέσεις και χάνουν τη “δύναμή” τους πιο εύκολα.
Oι αιμορροΐδες είναι ένα δίκτυο από φλέβες και αρτηρίες που εντοπίζονται στον πρωκτό. Το δίκτυο αυτό υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μια χρόνια φλεγμονή που εντοπίζεται στην περιοχή ανάμεσα στους γλουτούς, ενδιάμεσα στον κόκκυγα και στο δέρμα. Η κύστη κόκκυγος εμφανίζεται συνήθως σε νεαρές ηλικίες και σε αναλογία 4:1 σε άρρεν ασθενείς
Με τον όρο ραγάδα πρωκτού ή δακτυλίου εννοούμε μια πληγή σε μορφή επιμήκης σχισμής( 1-2 cm) στον πρωκτικό δακτύλιο. Η συχνότερη εντόπισή της είναι στην 6η γυναικολογική ώρα όπου εμφανίζεται στο 90% των περιπτώσεων
Το παχύ έντερο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος του πεπτικού συστήματος. Είναι ένας σωλήνας που εκτείνεται από το τέλος του λεπτού εντέρου μέχρι τον πρωκτό.
Ο πρωκτός αποτελεί το τελικό τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα, έχει μήκος περίπου 3-4 εκατοστά και βρίσκεται ολοκληρωτικά εξωπεριτοναϊκά. Αποτελεί τη συνέχεια του ορθού που είναι το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου και αποτελεί τον μεγαλύτερο ενδοκρινή αδένα του ανθρώπου.
Tο δέρμα καλύπτει εξωτερικά τον ανθρώπινο οργανισμό και αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Αποτελείται από την επιδερμίδα, το χόριο και το υποδόριο λίπος. Στην επιδερμίδα συναντάμε διάφορους αδένες
ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗ
Με τον όρο διαφραγματοκήλη εννοούμε την προβολή του στομάχου μέσα στο θώρακα. Ο θώρακας χωρίζεται από την κοιλιά μέσω ενός μυώδους σχηματισμού που ονομάζεται διάφραγμα. Φυσιολογικά στο κέντρο του διαφράγματος υπάρχει μια οπή μέσω της οποίας εισέρχεται ο οισοφάγος και ενώνεται με το στομάχι. Στην περίπτωση της διαφραγματοκήλης το στομάχι πιέζεται προς τα πάνω και μέσω αυτής της οπής εισέρχεται στο θώρακα.
Γενικά υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαφραγματοκήλης:
- H “κατ΄επολίσθηση διαφραγματοκήλη” στην οποία το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου και το ανώτερο τμήμα του στομαχιού “ γλιστράνε “ προς τα πάνω και εισέρχονται στο θώρακα.
- Η παραοισοφαγοκήλη στην οποία ο οισοφάγος και το ανώτερο τμήμα του στομάχου μένουν στη θέση τους αλλά κάποιο άλλο τμήμα του στομάχου εισέρχεται μέσω οπής του διαφράγματος στο θώρακα και κάθεται δίπλα στον οισοφάγο. Θεωρείται πιο επικίνδυνη μορφή διαφραγματοκήλης καθώς έχει περισσότερες πιθανότητες στραγγαλισμού του στομαχιού.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗΣ
Τα αίτια της διαφραγματοκήλης δεν είναι πλήρως γνωστά. Γενικά συμβαίνει όταν υπάρχει αδυναμία του μυικού ιστού του διαφράγματος. Στην αδυναμία αυτή φαίνεται ότι συμβάλλουν τα παρακάτω:
- Ηλικία άνω των 50
- Τραυματισμός στην συγκεκριμένη περιοχή
- Παχυσαρκία
- Έντονη άρση βάρους
- Εγκυμοσύνη
- Έντονος βήχας
- Δυσκοιλιότητα
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Σε πολλές περιπτώσεις η διαφραγματοκήλη είναι ασυμπτωματική. Καθώς το μέγεθος της αυξάνει τότε αυξάνουν και τα συμπτώματα τα οποία περιλαμβάνουν:
- “ καούρες” και καύσος στο θώρακα και οπισθοστερνικά
- Πόνο στο θώρακα και στο στομάχι
- Δυσκολία στην κατάποση
- Εμέτους
- Ερυγή ( ρέψιμο )
- Άσχημη γεύση στο στόμα
- Δυσκολία στην αναπνοή
- Τυμπανισμό στομάχου
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Για την διάγνωση της διαφραγματοκήλης χρειάζεται ένα καλό ιστορικό από έναν έμπειρο Γενικό Χειρουργό. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τις παρακάτω εξετάσεις:
- Ακτινογραφία θώρακος με βαριούχο γεύμα: O ασθενής πίνει ένα ειδικό υλικό και στη συνέχεια κάνει μια ακτινογραφία θώρακος σε συγκεκριμένη στάση η οποία μας δείχνει την ολίσθηση του στομάχου μέσα στο θώρακα.
- Γαστροσκόπηση: Ο γαστρεντερολόγος τοποθετεί ένα σωλήνα με κάμερα από το λαιμό ο οποίος εισέρχεται στο οισοφάγο και στο στομάχι.
- Μανομετρία οισοφάγου: Ένας ειδικού τύπου καθετήρας εισέρχεται στον οισοφάγο και μετράει την πίεση του οισοφάγου όταν καταπίνουμε.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς έχουν από καθόλου έως ελάχιστα συμπτώματα και δεν χρειάζονται καθόλου θεραπεία. Σε περίπτωση συμπτωμάτων τότε αρχικά εφαρμόζουμε συντηρητική θεραπεία η οποία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με φάρμακα αντιόξινα ή που μειώνουν την παραγωγή του όξινου υγρού του στομάχου. Τις περισσότερες φορές η φαρμακευτική αγωγή έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Παράλληλα ο ασθενής μπορεί να εφαρμόσει τα παρακάτω:
- Πολλά μικρά γεύματα αντί λίγων μεγαλύτερων
- Αποφυγή τηγανητών φαγητών, αλκοόλ, σοκολάτας, μπαχαρικών και καφεΐνης
- Να μην ξαπλώνει άμεσα μετά το φαγητό
- Αποφυγή καπνίσματος
- Ελάττωση βάρους σε περίπτωση παχυσαρκίας
Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής αντιμετώπισης τότε προχωρούμε στην χειρουργική αποκατάσταση της διαφραγματοκήλης. Στη σημερινή εποχή επέμβαση εκλογής είναι η Λαπαροσκοπική αποκατάσταση. Μέσω 4-5 μικρών οπών διαμέτρου 0,5-1 εκ. τραβάμε το στομάχι πίσω στη θέση του και διορθώνουμε την οπή του διαφράγματος με απλές ραφές ή σε περίπτωση μεγάλης διαφραγματοκήλης ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ειδικό πλέγμα για το κλείσιμο της τρύπας. Στο τέλος πραγματοποιούμε και θολοπτύχωση του στομάχου συνήθως κατά Nissen. Με αυτή την τεχνική τυλίγουμε μέρος του στομαχιού γύρω από τον οισοφάγο δίνοντας μόνιμη λύση στα προβλήματα που δημιουργούνται από την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει ποσοστό επιτυχίας 90-95% σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία. Η λαπαροσκοπική επέμβαση είναι αναίμακτη και ανώδυνη και ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη μέρα από την κλινική.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
- Σημαντικά μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Ταχύτερη ανάρρωση και άμεση επάνοδο στην εργασία και στις καθημερινές δραστηριότητες
- Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα καθώς αποφεύγονται οι μεγάλες τομές
- Χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής έναντι της ανοιχτής μεθόδου σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Για τη διάγνωση της νόσου η ειδικότητα του Γενικού Χειρουργού ή του Γαστρεντερολόγου είναι η κατάλληλη. Για την χειρουργική θεραπεία της νόσου είναι μονόδρομος η επιλογή του Γενικού Χειρουργού.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν χρειάζεται χειρουργείο. Αν τα συμπτώματα μας είναι ήπια ή ελέγχονται με φαρμακευτική αγωγή τότε δεν χρειάζεται χειρουργείο. Στην περίπτωση όμως που έχουμε έντονη συμτωματολογία παρά την φαρμακευτική αντιμετώπιση τότε η διαγραγματοκήλη πρέπει να αποκατασταθεί χειρουργικά
Εδώ η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση πλεονεκτεί σημαντικά. Στη σημερινή εποχή η λαπαροσκοπική αποκατάσταση είναι μονόδρομος.
Συνήθως προτείνεται ένα διάστημα αποχής από τη δουλειά για μια εβδομάδα
Το κόστος εξαρτάται από το είδος ασφάλειας του ασθενούς καθώς και το αν θα χρησιμοποιηθεί κάποιο είδος πλέγματος.
Ο προγραμματισμός είναι άμεσος και η επέμβαση μπορεί να γίνει ακόμη και την επομένη της κλινικής εξέτασης.
Το ποσοστό επιτυχίας της λαπαροσκοπικής επέμβασης αγγίζει το 90-95%
