ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ-ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΠΑΧΕΩΣ ΕΝΤΕΡΟΥ
Οι καλοήθεις όγκοι του παχέος εντέρου είναι μάζες που εντοπίζονται στο έντερο, δεν μπορούν να προκαλέσουν κακοήθεια και δεν προκαλούν μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Συνήθως οι όγκοι αυτοί δεν είναι απειλητικοί για την ανθρώπινη ζωή και σπάνια προκαλούν συμπτώματα. Τέτοιοι τύποι όγκων που μπορούμε να συναντήσουμε στο παχύ έντερο είναι τα αμαρτώματα, τα λιπώματα και τα λειομυώματα. Συνήθως είναι ασυμπτωματικά και ανακαλύπτονται σε τυχαίο έλεγχο.
Η κυριότερη ομάδα καλοηθών όγκων του παχέος εντέρου είναι οι πολύποδες. Ο πολύποδας αναπτύσσεται σαν μικρή μάζα στο εσωτερικό του παχέος εντέρου και μεγαλώνει σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Τα αίτια δημιουργίας πολυπόδων δεν είναι πλήρως γνωστά. Φαίνεται ότι σημαντικό ρόλο παίζουν οι μεταλλάξεις σε συγκεκριμένα γονίδια που προκαλούν συνεχείς διαιρέσεις κυττάρων στο εντερικό τοίχωμα.
Είδη πολυπόδων παχέος εντέρου
Οι πολύποδες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, στους καλοήθεις στην οποία ανήκουν η συντριπτική πλειοψηφία των πολυπόδων και στους κακοήθεις.
Καλοήθεις πολύποδες είναι:
- Υπερπλαστικός πολύποδας
- Φλεγμονώδης πολύποδας
- Αμαρτωειδής πολύποδας
Οι παραπάνω πολύποδες δεν μπορούν να μετατραπούν σε καρκίνο και δεν εμπνέουν ανησυχία για την υγεία του ασθενούς.
Στους κακοήθεις πολύποδες ανήκουν κυρίως οι αδενωματώδεις πολύποδες οι οποίοι χωρίζονται σε σωληνώδες αδενώματα και λαχνωτά αδενώματα. Τα απλά αδενώματα σε ποσοστό 2-5% μπορεί να μετατραπούν σε καρκίνο σε βάθος χρόνου ενώ στα λαχνωτά αδενώματα το ποσοστό αυτό μπορεί να φτάσει και το 30%. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και το μέγεθος αυτών των πολυπόδων. Αν το μέγεθος υπερβαίνει τα 2cm τότε αυξάνονται και οι πιθανότητες για κακοήθεια.
Συμπτώματα
Συνήθως οι πολύποδες δεν προκαλούν κανένα απολύτως σύμπτωμα. Τις περισσότερες φορές ανευρίσκονται τυχαία σε έλεγχο ρουτίνας με κολονοσκόπηση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν τα παρακάτω:
- Αιμορραγία από τον πρωκτό
- Αλλαγή το χρώμα των κοπράνων
- Διαταραχές στις κενώσεις με εμφάνιση δυσκοιλιότητας ή ευκοιλιότητας
- Κοιλιακό πόνο ειδικά στις περιπτώσεις που το μέγεθος του πολύποδα αυξηθεί ιδιαίτερα
- Αναιμία
Προδιαθεσικοί παράγοντες
Παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία πολυπόδων είναι:
- Ηλικίες άνω των 50 ετών
- Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
- Κληρονομικότητα
- Κάπνισμα και αλκοόλ
- Παχυσαρκία και έλλειψη άσκησης
- Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2
- Σύνδρομα με κληρονομική προδιάθεση με ιδιαίτερα αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης πολυπόδων και καρκίνο του εντέρου όπως:
- -Σύνδρομο Lynch
- -Αδενοματώδης πολυποδίαση
- -Σύνδρομο Gardner’s
- -Σύνδρομο Peutz-Jeghers
- -Σύνδρομο SPS
- -Σύνδρομο MAP
Διάγνωση
Εξέταση εκλογής για την διάγνωση του πολύποδα παχέος εντέρου αποτελεί η κολονοσκόπηση με ταυτόχρονη βιοψία. Μετά από μια προετοιμασία με συγκεκριμένη διατροφή 3 ημερών και ένα καθαρτικό μια μέρα πριν την εξέταση πραγματοποιούμε την κολονοσκόπηση όπου με τη βοήθεια μιας κάμερας που εισέρχεται από τον πρωκτό βλέπουμε όλο το παχύ έντερο και αφαιρούμε ή παίρνουμε βιοψία από τυχόν πολύποδες.
Άλλες εξετάσεις μου βοηθούν στη διάγνωση είναι:
- Αξονική κολονογραφία
Ο ασθενής προετοιμάζεται πάλι με καθαρτικό και με τη βοήθεια του αξονικού τομογράφου βλέπουμε το εσωτερικό του εντέρου. Με τη μέθοδο αυτή μπορούμε να εντοπίσουμε πολύποδες άνω των 3χιλ. το μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα βιοψίας ή αφαίρεσης.
- Απλή αξονική
με την οποία εντοπίζουμε βλάβες που υπερβαίνουν το 1εκατοστό χωρίς πάλι τη δυνατότητα επέμβασης
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία των πολυπόδων είναι η αφαίρεσή τους κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης και η ταυτόχρονη βιοψία τους . Σε περίπτωση που ο πολύποδας έχει μεγάλο μέγεθος και δεν είναι εφικτή η ενδοσκοπική αφαίρεσή του τότε πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά. Στη σημερινή εποχή η επέμβαση πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά είτε διακοιλιακά είτε διαπρωκτικά ανάλογα με το σημείο του εντέρου που εντοπίζεται ο πολύποδας.
Τα πλεονεκτήματα της Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής είναι εντυπωσιακά:
- Μικρές χειρουργικές τομές
- Γρήγορη ανάρρωση και ταχεία επάνοδο στην εργασία
- Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου
- Μικρότερη απώλεια αίματος και λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές
- Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
- Μικρότερο ποσοστό μετεγχειρητικών κηλών
Ο ιατρός Κυρίτσης Αλέξανδρος έχει εκπαιδευτεί στον τομέα της Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής στα κορυφαία Νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου ¨King’s College Hospital London¨, ¨Manchester Royal Infirmary¨ και ¨Chesterfield Royal Hospital¨.
Συχνές ερωτήσεις
Στις Η.Π.Α. η κολονοσκόπηση σε ασυμπτωματικό ασθενή πρέπει να γίνεται στην ηλικία των 45 ενώ στην Ευρώπη συστήνεται στην ηλικία των 50
Η κολονοσκόπηση μπορεί να πραγματοποιηθεί και στο ιατρείο και ο ασθενής εξέρχεται άμεσα
Σε περίπτωση πλήρης αφαίρεσης κάποιου αδενοματώδη πολύποδα η κολονοσκόπηση πρέπει να επαναληφθεί σε μια τριετία. Σε περίπτωση που δεν βρεθεί κάτι τότε η εξέταση επαναμβάνεται σε 10 χρόνια αν παραμένουμε ασυμπτωματικοί
Στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιούμε ήπια μέθη σαν αναισθησία
Στην περίπτωση λαπαροσκόπησης η επέμβαση γίνεται σε κλινική και μέσος όρος νοσηλείας είναι 3 ημέρες
Δυστυχώς υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι πολύποδα οι οποίοι σε βάθος χρόνου μπορεί να μετατραπούν σε καρκίνο
