ΠΕΔΙΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ
Η Λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να χαρακτηριστεί ως η σημαντικότερη εξέλιξη στη Γενική Χειρουργική στον 20ο αιώνα. Σε αντίθεση με την κλασική ανοιχτή χειρουργική όπου οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται μέσω μεγάλων τομών στην κοιλιακή χώρα, στη λαπαροσκόπηση πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις μέσω πολύ μικρών τομών με τη βοήθεια τηλεσκοπίου και ειδικών χειρουργικών εργαλείων.
Με τον όρο κήλη εννοούμε την προβολή περιεχόμενου της κοιλιάς ( συνηθέστερα έντερο ή επίπλουν ) μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος. Υπάρχουν σημεία στο ανθρώπινο σώμα τα οποία είναι πιο επιρρεπή στις πιέσεις και χάνουν τη “δύναμή” τους πιο εύκολα.
Oι αιμορροΐδες είναι ένα δίκτυο από φλέβες και αρτηρίες που εντοπίζονται στον πρωκτό. Το δίκτυο αυτό υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μια χρόνια φλεγμονή που εντοπίζεται στην περιοχή ανάμεσα στους γλουτούς, ενδιάμεσα στον κόκκυγα και στο δέρμα. Η κύστη κόκκυγος εμφανίζεται συνήθως σε νεαρές ηλικίες και σε αναλογία 4:1 σε άρρεν ασθενείς
Με τον όρο ραγάδα πρωκτού ή δακτυλίου εννοούμε μια πληγή σε μορφή επιμήκης σχισμής( 1-2 cm) στον πρωκτικό δακτύλιο. Η συχνότερη εντόπισή της είναι στην 6η γυναικολογική ώρα όπου εμφανίζεται στο 90% των περιπτώσεων
Το παχύ έντερο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος του πεπτικού συστήματος. Είναι ένας σωλήνας που εκτείνεται από το τέλος του λεπτού εντέρου μέχρι τον πρωκτό.
Ο πρωκτός αποτελεί το τελικό τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα, έχει μήκος περίπου 3-4 εκατοστά και βρίσκεται ολοκληρωτικά εξωπεριτοναϊκά. Αποτελεί τη συνέχεια του ορθού που είναι το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου και αποτελεί τον μεγαλύτερο ενδοκρινή αδένα του ανθρώπου.
Tο δέρμα καλύπτει εξωτερικά τον ανθρώπινο οργανισμό και αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Αποτελείται από την επιδερμίδα, το χόριο και το υποδόριο λίπος. Στην επιδερμίδα συναντάμε διάφορους αδένες
ΛΙΠΩΜΑΤΑ
Τα λιπώματα είναι καλοήθεις όγκοι που αποτελούνται από συγκέντρωση λίπους και εντοπίζονται συνήθως στο υποδόριο ιστό ακριβώς κάτω από το δέρμα. Τα λιπώματα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συνηθέστερα εμφανίζονται στις ηλικίες 30-50 ετών. Ένας άνθρωπος μπορεί να έχει ένα ή και πολλαπλά λιπώματα. Οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μονήρη λιπώματα σε σχέση με τους άντρες ενώ οι άντρες εμφανίζουν πιο εύκολα πολλαπλά λιπώματα.
Τα λιπώματα εμφανίζονται σαν μάζα κάτω από το δέρμα που μεγαλώνει αργά, με μέγεθος 2-10cm. Είναι μαλακά και λεία στην υφή ενώ μετακινούνται εύκολα με την πίεση των δακτύλων.
Αν και δύναται να εμφανιστούν σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα συχνότερα εντοπίζονται στις παρακάτω περιοχές :
- Λαιμό
- Ώμοι
- Χέρια
- Μηρούς
- Ωμοπλάτη
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Συνήθως τα λιπώματα είναι ασυμτωματικά. Τις περισσότερες φορές δεν γίνονται αντιληπτά από τους ασθενείς παρά μόνο όταν μεγαλώσουν αρκετά. Σε αυτές τις περιπτώσεις προκαλούν αισθητική δυσμορφία στον ασθενή ενώ αυξάνοντας σε μέγεθος μπορεί να αρχίσουν να πιέζουν γειτονικά νεύρα προκαλώντας αίσθημα βάρους, πίεσης και πόνο. Μια κατηγορία λιπωμάτων, τα αγγειολιπώματα, έχουν αυξημένη αγγείωση και προκαλούν πόνο σε μεγαλύτερο βαθμό από τα απλά λιπώματα.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Ακόμη και στη σημερινή εποχή τα αίτια δημιουργίας λιπωμάτων δεν είναι πλήρως γνωστά. Θεωρείται ότι η κληρονομικότητα και η γενετική προδιάθεση παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη δημιουργία λιπωμάτων. Επίσης υπάρχουν κάποιες σπάνιες νόσοι οι οποίες σχετίζονται με την εμφάνιση λιπωμάτων. Αυτές είναι :
- Νόσος Dercum ( εμφανίζονται πολλαπλά επώδυνα λιπώματα )
- Σύνδρομο Cowden
- Σύνδρομο Gardner’s
- Νόσος Madelung’s ( πολλαπλή λιπωμάτωση )
- Σύνδρομο Bannayan-Riley-Ruvalcaba
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση του λιπώματος συνήθως τίθεται με την κλινική εξέταση από έναν έμπειρο Γενικό Χειρουργό. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ένα υπερηχογράφημα μαλακών μορίων της περιοχής ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μια μαγνητική τομογραφία της περιοχής.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία των λιπωμάτων είναι αποκλειστικά χειρουργική. Τα λιπώματα είναι καλοήθεις όγκοι και δεν μπορούν να μετατραπούν σε καρκίνο. Επομένως μικρά λιπώματα που δεν προκαλούν συμπτώματα και δεν ενοχλούν τον ασθενή αισθητικά δεν χρειάζεται να χειρουργηθούν.
Στις υπόλοιπες περιπτώσεις προτείνεται η χειρουργική τους αφαίρεση. Η αφαίρεση των λιπωμάτων ( πλην περιπτώσεων ιδιαίτερα ευμεγεθών λιπωμάτων ) πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία στο ιατρείο. Η χειρουργική αφαίρεση πραγματοποιείται είτε με νυστέρι είτε με τη χρήση λέιζερ. Η χρήση λέιζερ πλεονεκτεί καθώς είναι μέθοδος ελάχιστα επεμβατική με καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Δεν απαιτείται χρόνος νοσηλείας και ο ασθενής επανέρχεται άμεσα στις δραστηριότητές του.
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Όχι απαραίτητα. Υπάρχουν και άλλες καταστάσεις με παρόμοια εμφάνιση ( σμηγματογόνος κύστη, λεμφαδένας κ.α. ). Θα πρέπει να εξεταστείτε από έναν Γενικό Χειρουργό
Σε περίπτωση που το λίπωμα είναι μικρό και δεν μας δημιουργεί ενοχλήματα αλλά ούτε μας ενοχλεί αισθητικά τότε δεν είναι απαραίτητη η αφαίρεσή του
Το λίπωμα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι μια διαφορετική οντότητα με παρόμοια χαρακτηριστικά, το λιποσάρκωμα, οδηγεί στη δημιουργία καρκίνου. Το λιποσάρκωμα ευτυχώς είναι σπάνιο, συνήθως εμφανίζεται βαθύτερα από το απλό λίπωμα και η συχνότερη εντόπισή του είναι στο μηρό και στη βουβωνική χώρα.
Τα λιπώματα αφαιρούνται χειρουργικά με τη χρήση λέιζερ να πλεονεκτεί καθώς έχει καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η αφαίρεση γίνεται στο ιατρείο υπό τοπική αναισθησία και ο ασθενής επανέρχεται άμεσα στην καθημερινότητά του
Το κόστος της επέμβασης είναι σχετικά μικρό καθώς η όλη διαδικασία πραγματοποιείται στο ιατρείο και αποφεύγεται το κόστος της κλινικής
Σε περίπτωση πλήρης αφαίρεσης χωρίς να μείνει υπόλειμμα τότε δεν πρόκειται να ξαναεμφανιστεί στο ίδιο σημείο
