ΠΕΔΙΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ
Η Λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να χαρακτηριστεί ως η σημαντικότερη εξέλιξη στη Γενική Χειρουργική στον 20ο αιώνα. Σε αντίθεση με την κλασική ανοιχτή χειρουργική όπου οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται μέσω μεγάλων τομών στην κοιλιακή χώρα, στη λαπαροσκόπηση πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις μέσω πολύ μικρών τομών με τη βοήθεια τηλεσκοπίου και ειδικών χειρουργικών εργαλείων.
Με τον όρο κήλη εννοούμε την προβολή περιεχόμενου της κοιλιάς ( συνηθέστερα έντερο ή επίπλουν ) μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος. Υπάρχουν σημεία στο ανθρώπινο σώμα τα οποία είναι πιο επιρρεπή στις πιέσεις και χάνουν τη “δύναμή” τους πιο εύκολα.
Oι αιμορροΐδες είναι ένα δίκτυο από φλέβες και αρτηρίες που εντοπίζονται στον πρωκτό. Το δίκτυο αυτό υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους
Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μια χρόνια φλεγμονή που εντοπίζεται στην περιοχή ανάμεσα στους γλουτούς, ενδιάμεσα στον κόκκυγα και στο δέρμα. Η κύστη κόκκυγος εμφανίζεται συνήθως σε νεαρές ηλικίες και σε αναλογία 4:1 σε άρρεν ασθενείς
Με τον όρο ραγάδα πρωκτού ή δακτυλίου εννοούμε μια πληγή σε μορφή επιμήκης σχισμής( 1-2 cm) στον πρωκτικό δακτύλιο. Η συχνότερη εντόπισή της είναι στην 6η γυναικολογική ώρα όπου εμφανίζεται στο 90% των περιπτώσεων
Το παχύ έντερο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος του πεπτικού συστήματος. Είναι ένας σωλήνας που εκτείνεται από το τέλος του λεπτού εντέρου μέχρι τον πρωκτό.
Ο πρωκτός αποτελεί το τελικό τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα, έχει μήκος περίπου 3-4 εκατοστά και βρίσκεται ολοκληρωτικά εξωπεριτοναϊκά. Αποτελεί τη συνέχεια του ορθού που είναι το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου και αποτελεί τον μεγαλύτερο ενδοκρινή αδένα του ανθρώπου.
Tο δέρμα καλύπτει εξωτερικά τον ανθρώπινο οργανισμό και αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Αποτελείται από την επιδερμίδα, το χόριο και το υποδόριο λίπος. Στην επιδερμίδα συναντάμε διάφορους αδένες
ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗ
Με τον όρο ομφαλοκήλη εννοούμε την προβολή περιεχομένου της κοιλιάς ( έντερο ή λίπος ) μέσω ενός χάσματος ( τρύπας ) του κοιλιακού τοιχώματος στην περιοχή του ομφαλού. Η κήλη που εντοπίζεται μέχρι 3cm άνωθεν ή κάτωθεν του ομφαλού ονομάζεται ομφαλοκήλη. Συνηθέστερα συναντάται σε βρέφη και μικρές ηλικίες, όμως εμφανίζεται και στους ενήλικες όπου αποτελεί την δεύτερη πιο συχνή μορφή κήλης μετά την βουβωνοκήλη. Αποτελεί το 6-14% όλων των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος και εμφανίζεται συνηθέστερα στις γυναίκες.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗΣ
- Παχυσαρκία
- Εγκυμοσύνες
- Επίμονος βήχας
- Έντονη άρση βάρους
- Ασκίτης
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αρκεί η κλινική εξέταση από Γενικό Χειρουργό για να θέσει τη διάγνωση της ομφαλοκήλης. Σε περίπτωση που υπάρχει αμφιβολία ή θέλουμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια το μέγεθος της κήλης προχωρούμε σε υπερηχογράφημα της περιοχής ενώ σε κάποιες περιπτώσεις πραγματοποιούμε αξονική τομογραφία της περιοχής.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Τα συμπτώματα της ομφαλοκήλης ποικίλουν. Πολλές φορές είναι ασυμπτωματική και ο ασθενής παρατηρεί μια μάζα ( ογκίδιο ) στην περιοχή του ομφαλού η οποία μπαινοβγαίνει συχνά. Συχνά η ομφαλοκήλη αρχίζει να προκαλεί πόνο στην περιοχή και γίνεται ευαίσθητη στην ψηλάφηση. Σε πιο προχωρημένα στάδια ενδέχεται να στραγγαλιστεί το περιεχόμενο της κήλης και ο ασθενής να παρουσιάζει εμέτους και αναστολή αποβολής κοπράνων και αερίων. Η τελευταία είναι μια κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη που χρήζει άμεσης χειρουργικής παρέμβασης καθώς κινδυνεύει η ζωή του ασθενούς.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Για την ομφαλοκήλη δεν υπάρχει συντηρητική αντιμετώπιση. Η μόνη θεραπεία είναι η χειρουργική αποκατάσταση. Ειδικές ζώνες που χρησιμοποιούνται για να προφυλάξουν την πρόπτωση της κήλης δεν ωφελούν καθώς ούτε προστατεύουν και ταυτόχρονα δυσκολεύουν το μετέπειτα χειρουργείο προκαλώντας συμφύσεις στην περιοχή. Από τη στιγμή που τεθεί η διάγνωση της ομφαλοκήλης τότε η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η προγραμματισμένη χειρουργική αποκατάσταση. Καθυστέρηση του χειρουργείου μπορεί να προκαλέσει διόγκωση της κήλης και μεγαλύτερα ποσοστά υποτροπής όταν αποκατασταθεί χειρουργικά.
Παράλληλα αν η ομφαλοκήλη μετατραπεί σε περισφιγμένη τότε το χειρουργείο γίνεται πιο επικίνδυνο για τον ασθενή και τα ποσοστά υποτροπής είναι μεγαλύτερα. Η επέμβαση για την αποκατάσταση της ομφαλοκήλης γίνεται με δύο τρόπους:
- Με τομή στην περιοχή της ομφαλοκήλης και ανάταξη της κήλης. Το χάσμα ( τρύπα ) σε περίπτωση που είναι μικρότερο των 2 cm μπορεί απλώς να ραφτεί με ειδικές τεχνικές ενώ σε περίπτωση που είναι μεγαλύτερο απαιτείται η τοποθέτηση πλέγματος για την αποκατάσταση της κήλης. Ανάλογα με το μέγεθος της κήλης και την προτίμηση του χειρουργού το πλέγμα μπορεί να το τοποθετηθεί ενδοπεριτοναϊκά, προπεροτοναϊκά ή και εξωπεριτοναϊκά.
- Επέμβαση εκλογής είναι η λαπαροσκοπική αποκατάσταση. Σε όλα τα εξειδικευμένα κέντρα του εξωτερικού η λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της ομφαλοκήλης έχει καθιερωθεί και έχει αντικαταστήσει την κλασική ανοιχτή προσέγγιση. Μέσω τριών μικρών οπών διαμέτρου 0,3-1εκ πραγματοποιείται η επέμβαση, όπου αρχικά ανατάσσεται η κήλη και στη συνέχεια τοποθετείται ειδικό πλέγμα διπλής όψεως για την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος και την αποφυγή υποτροπής. Η επέμβαση είναι ανώδυνη, αναίμακτη και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ή την επόμενη μέρα από την κλινική.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
- Σημαντικά μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Ταχύτερη ανάρρωση και άμεση επάνοδο στην εργασία και στις καθημερινές δραστηριότητες
- Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα καθώς αποφεύγονται οι μεγάλες τομές
- Χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής έναντι της ανοιχτής μεθόδου σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Όχι απαραίτητα. Υπάρχουν και άλλες παθήσεις που δημιουργούν πόνο στην περιοχή ( ομφαλίτιδα, μυοσκελετικό άλγος ).
Ο κατάλληλος ιατρός είναι ο Γενικός Χειρουργός
Από τη στιγμή που τεθεί η διάγνωση της ομφαλοκήλης η σωστή αντιμετώπιση είναι η χειρουργική αποκατάσταση για την αποφυγή επιπλοκών. Παράλληλα, όσο καθυστερούμε την επέμβαση τόσο το μέγεθος της ομφαλοκήλης μεγαλώνει και τόσο πιο δύσκολο καθίσταται το χειρουργείο ενώ αυξάνονται και οι πιθανότητες μελλοντικής υποτροπής.
Σε περίπτωση πολύ μικρής ομφαλοκήλης τότε και η ανοιχτή προσέγγιση είναι μια καλή επιλογή. Σε περίπτωση όμως που η κήλη είναι μεγαλύτερη τότε η λαπαροσκοπική προσέγγιση πλεονεκτεί σημαντικά και αποτελεί την κατάλληλη επιλογή.
Στην περίπτωση της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης, αν η δουλειά μας δεν απαιτεί άρση βάρους η επιστροφή είναι θέμα λίγων ημερών. Σε περίπτωση που απαιτείται έντονη άρση βάρους τότε θα πρέπει να απέχουμε για τουλάχιστον 30 ημέρες για να αποφύγουμε τον κίνδυνο υποτροπής.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στο τελικό κόστος. Η ασφάλεια υγείας του ασθενούς καθώς και το είδος του πλέγματος που θα χρησιμοποιηθεί παίζουν σημαντικό ρόλο. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση είναι σαφώς πιο ακριβή σε σχέση με την ανοιχτή τεχνική.
Ο προγραμματισμός είναι άμεσος και η επέμβαση μπορεί να γίνει ακόμη και την επομένη της κλινικής εξέτασης.
Σε περίπτωση μικρής ομφαλοκήλης αυτή δύναται να πραγματοποιηθεί ακόμη και με τοπική αναισθησία. Σε μεγαλύτερη κήλη η γενική αναισθησία κρίνεται απαραίτητη.
